مراقبت از پوست صورت در سال 1402
تقریباً همه ما می‌دانیم که مراقبت از پوست چقدر مهم است. استفاده مداوم از یک کرم ضد آفتاب ساده می‌تواند پیری پوست را تا سال‌ها به تاخیر بیندازد، از سرطان پوست جلوگیری کرده و هزینه‌های درمانی آینده را کاهش دهد. روش های بسیاری برای مراقبت از پوست وجود دارد که برخی اصولی و مفید و بعضی‌هایشان مضر و بی‌فایده هستند.
روتین مراقبت از پوست
یک روتین روزمره شامل چهار قدم پایه‌ای است که می‌توانید یک بار صبح و یک بار شب انجامشان دهید.
پاکسازی :
از شوینده‌ای استفاده کنید که بعد از شست‌وشو باعث سفت شدن پوست‌تان نشود. بیشتر از دو بار در روز صورت‌تان را نشویید. اگر پوست خشکی دارید یا آرایش نمی‌کنید، یک بار شست‌وشو کافی است. طوری صورت‌تان را نشویید که چربی طبیعی‌اش را از دست بدهد. شوینده‌ها هم به صورت عمومی و هم به شکل اختصاصی برای انواع پوست ساخته می‌شوند.
مرطوب کننده و آبرسان :
تفاوت خیلی بارزی بین این دو محصول وجود ندارد ولی مرطوب کننده‌ها معمولاً چرب هستند و باعث جلوگیری از تبخیر رطوبت پوست می‌شوند. آبرسان‌ها معمولاً چرب نیستند و موادی‌اند که می‌توانند رطوبت را جذب و حفظ کنند؛ مثل هیالورونیک اسید. نکته‌ی مهم این است که حتی پوست‌های چرب نیز به مرطوب کننده یا آبرسان نیاز دارند. البته برای پوست‌های چرب بهتر است از آبرسان‌های برپایه‌ی آب که ضد آکنه هستند استفاده کنید.
ضد آفتاب :
کرم ضد آفتاب با SPF حداقل ۳۰ را ۱۵ دقیقه قبل از خروج از منزل به پوست خود بزنید. چون ۱۵ دقیقه زمان می‌برد که کرم ضد آفتاب فعال شود. کسانی که پوست‌های تیره‌تری دارند باید بیشتر از خود در برابر آفتاب محافظت کنند؛ چرا که رفع لکه‌های تیره‌ی پوست دشواتر است. بهترین انتخاب، ضد آفتاب‌های طیف وسیع (Broad-Spectrum) هستند.
سرم‌ها :
سرم‌های دارای ویتامین C یا افکتورهای رشد یا پپتیدها را بهتر است صبح‌ها و زیر کرم ضد آفتاب استفاده کنید. برای استفاده از رتینول‌ها و رتینوئیدها بهترین زمان شب است. استفاده از سرم‌ها الزامی نیست ولی ۳ قدم پیشین الزامی هستند.
چند توصیه برای تمام انواع پوست
مایعات کافی بنوشید،
حداقل هفته‌ای یکبار روبالشی خود را عوض کنید،
موهای خود را قبل خواب بشویید یا با یک شال ببندید،
هر روز ضد آفتاب بزنید و این کار را ۱۵ دقیقه قبل از خروج از منزل انجام دهید.
نوع پوست شما مهم است
آیا می‌دانید که واقعاُ چه نوع پوستی دارید؟ شاید بدانید که پوست‌تان خشک، چرب یا حساس است. شاید هم در تشخیص نوع پوست اشتباه کرده باشید. دانستن نوع پوست بسیار مهم است. خرید محصولات مراقبت پوستی که برای پوست شما طراحی نشده‌اند، نه تنها مفید نخواهند بود بلکه ممکن است باعث بدتر شدن خشکی، جوش‌ها و دیگر مشکلات پوستی شود. حتی در مورد ترفند‌های معروف که در شبکه‌های اجتماعی و اینترنت می‌بینید نیز همین گونه است. برخی ترفندها ممکن است برای نوع پوست شما مناسب نباشند و باعث بدتر شدن مشکلات بشوند.
پوست معمولی (Normal)
اصطلاح علمی برای این نوع، «یودرمیک» است. منظور از «معمولی» این است که پوست در حالت تعادل نسبی قرار دارد. البته ممکن است ناحیه‌ی T (شامل پیشانی، چانه و بینی) در افراد با پوست معمولی کمی چرب‌تر باشد؛ اما به طور کلی پوست معمولی از نظر رطوبت و چربی به این شکل است که پوست نه خشک است و نه چرب.
تشخیص پوست معمولی
برای تشخیص پوست معمولی به نکات زیر دقت کنید :
منافذ پوستی ریز
خونرسانی مناسب
بافت اسفنجی، صاف و لطیف
بدون قرمزی
رنگ صورتی شاداب و یکدست
پوست خشک
پوست خشک به پوستی گفته می‌شود که کمتر از حد معمول چربی (سبوم) تولید کند. با کاهش تولیدات سبوم، لایه‌ی چرب محافظتی روی پوست نازک شده و نمی‌تواند رطوبت را به خوبی حفظ کند. اصطلاح علمی این نوع پوست «زروسیس» نام دارد و از نظر شدت بین افراد مختلف متفاوت است، در حدی که گاهی به سختی قابل تشخیص است.
پوست خشک به شکل چشمگیری در خانم‌ها شایع‌تر از آقایان است و تمامی انواع پوست با افزایش سن به سمت خشکی می‌روند. مشکلات ناشی از پوست خشک بسیار شایع هستند و حدود ۴۰٪ از افرادی که متخصص پوست مراجعه می‌کنند، از این مشکلات رنج می‌برند.پوست
تشخیص پوست خشک
پوست کمی خشک ممکن است حس سفتی یا شکنندگی را به شما منتقل کند. ممکن است زبر باشد و گاهی خاصیت کشسانی یا الاستیسیته پوست کاهش می‌یابد.
پوست بسیار خشک در صورت عدم رسیدگی ممکن است زخم یا پوسته پوسته شود. همچنین گاهی سفت به نظر رسیده و دچار خارش می‌شود.
پوست شدیداً خشک معمولاً در بخش‌های خاصی از بدن مثل آرنج، دست، پاشنه و زانو دیده می‌شود. ضخیم شدن، ترک برداشتن، پوسته پوسته شدن و خارش از نشانه‌های آن است.
پوست چرب
پوست چرب به پوستی گفته می‌شود که بیش از حد چربی (سبوم) تولید می‌کند. تولید بیش از حد سبوم، «سبوریا» نامیده می‌شود.
تشخیص پوست چرب
منافذ پوستی بزرگ و قابل مشاهده
براق شدن پوست
پوست ضخیم‌تر و رنگ‌پریده است. ممکن است عروق خونی دیده نشوند.